تو را آنگونه می بینم که دنیا را نمی خواهم
همه فر وشکوهش را
به یک لحظه درمکتبت بودن بخشیدم
به یکباره در دّر بیانت
سخن هایی نغز دیدیم
پیامی از آشنایی
در بیایانی سرد بشنیدم
تو گویی از جوار عشق می آیی
کلامی دلنشین داری
سخن بر عدل می رانی
در این آشفته بازار ندانم کاری مستان
سخن در وصف تو گفتن چه دشوار است
که دشمن بسیار داری
فدای دست و دل بازیت در معنا
فدای جان و جان بازیت در صحرا
که معنا می شود عشق درحریمت
ودل را ماواست در قرینت
فدای آن لوایآتشینت
که مشتاقان بسیارند بر آن خلد برینت
فدای آن کتاب شیوایت
که فوجی راستین در جهان دارد
کتابت را گر چه جمعی
تفسیر به رای خویش کردند
طلای پاک و خالص را
چه باک از مکر نااهلان
پیامت را گر چه دنیا داران
زشت معنا کردند
برای اهل دل هرگز نشاید
از آن روی بر بگردانند
و راهت گر چه در ظاهر
و اقرار هر چند سهل و آسان است
ولیکن در عمل مشمول
رو گرداندن از مال و مقام است
درباره این سایت